Մեդիա և աուդիովիզուալ արվեստներ
Ֆոտոպատմություններ և ֆոտոարշավներ
Ֆոտոպատմությունը մեթոդ է, երբ սովորողները օգտագործում են լուսանկարչությունը՝ պատմություն ներկայացնելու համար։ Կարող է լինել ինչպես մեկ լուսանկար (խորհրդանշական պատկեր), այնպես էլ նկարաշար, որը ներկայացնում է թեման մի քանի կողմերից։ Ֆոտոարշավները կազմակերպվում են որպես հետազոտական ու ստեղծագործական արշավ՝ համայնքի մեջ խնդիրներ կամ արժեքներ բացահայտելու համար։ Օրինակ՝ երիտասարդները կարող են լուսանկարել «Իմ համայնքի ուժեղ կողմերը» կամ «Որտեղ են երևում մեր խնդիրները» թեմաներով։
Սովորեցնել լուսանկարչության հիմնական կանոնները (ֆոկուս, լույս, անկյուն)։
Ընտրել թեմա և տալ առաջադրանք։
Կազմակերպել համայնքային քայլարշավ՝ լուսանկարներ հավաքելու համար։
Ընտրել լավագույն նկարները և կազմել ցուցադրություն կամ ֆոտոպատմություն։
Օգնում է երիտասարդներին դիտարկել իրենց միջավայրը նոր աչքերով։
Զարգացնում է պատմություն պատմելու և հաղորդակցվելու հմտությունները։
Կարելի է կիրառել մարդու իրավունքների, էկոլոգիական կրթության և համայնքային զարգացման ծրագրերում։
Օրինակ երիտասարդները կարող են լուսանկարել իրենց գյուղերի խնդիրները և ներկայացրել դրանք տեղական ինքնակառավարման մարմիններին։
Կարճ ֆիլմեր և վիդեո-էսսեներ
Կարճ ֆիլմերն ու վիդեո-էսսեները ստեղծագործական մեթոդ են, որտեղ մասնակիցները նկարահանում են 2–5 րոպեանոց տեսանյութեր՝ ներկայացնելով մի գաղափար, փորձառություն կամ խնդիր։ Դա կարող է լինել բեմադրված սյուժե, վավերագրական պատմություն կամ անձնական տեսաուղերձ։ Օրինակ՝ «Իմ օրը որպես կամավոր» ֆիլմը կամ «Ինչու է մեզ համար կարևոր մաքուր օդ ունենալը» վիդեո-էսսեն։
Ընտրել թեմա և գրել սցենար։
Նկարահանել հեռախոսով կամ տեսախցիկով։
Սովորել պարզ մոնտաժի հմտություններ (օր․ InShot, CapCut, Movie Maker)։
Կիսվել ֆիլմերով դասընթացի ավարտին կամ սոցիալական մեդիայում։
Զարգացնում է մեդիա գրագիտություն և քննադատական մտածողություն։
Թույլ է տալիս բարձրաձայնել սոցիալական խնդիրները ստեղծագործ եղանակով։
Կարելի է կիրառել երիտասարդական ֆորումներում, մրցույթներում, ինչպես նաև համայնքային քննարկումների ժամանակ։
Օրինակ Եվրոպայում երիտասարդները նկարահանել են կարճ ֆիլմեր «Ես եվրոպացի եմ, որովհետև…» թեմայով՝ քննարկելով իրենց ինքնությունը։
Աուդիոգիդեր կամ ձայնային պատմություններ
Աուդիոգիդը ձայնային ուղեկից է, որը պատմում է որևէ վայրի, երևույթի կամ պատմության մասին։ Սա կարող է լինել տեղական մշակութային օբյեկտի կամ համայնքի պատմության ձայնային նկարագրություն։ Օրինակ՝ երիտասարդները կարող են ձայնագրել իրենց գյուղի պատմությունները և ստեղծել «Աուդիո շրջագայություն»։
Հավաքել պատմություններ կամ փաստեր համայնքի մասին։
Գրել կարճ սցենարներ (1–2 րոպե յուրաքանչյուր պատմության համար)։
Ձայնագրել պատմությունները պարզ ձայնագրիչով կամ հեռախոսով։
Կազմել ֆայլերի շարք և տարածել առցանց կամ տեղական միջոցառումներում։
Զարգացնում է հետազոտական և բանավոր պատմելու հմտություններ։
Պահպանում է տեղական մշակույթը և ժառանգությունը։
Կարելի է օգտագործել որպես ուսումնական նախագծի արդյունք՝ զբոսաշրջության կամ համայնքային կրթության ծրագրերում։
Օրինակ Հայաստանում երիտասարդները կարող են ձայնագրել ավանդական լեգենդները և ստեղծել «ավանդապատումների աուդիոգիդ»։
Տեսախաղեր կամ գեյմիֆիկացված պատմություններ
Սա մեթոդ է, որտեղ պատմությունները ներկայացվում են ինտերակտիվ խաղային ձևաչափով․ սովորողը կատարում է որոշումներ, որոնք ազդում են սյուժեի ընթացքի վրա։ Կարող է լինել պարզ թղթային խաղից մինչև թվային հավելված։ Օրինակ՝ «Եթե դու համայնքի ղեկավարն ես» խաղը, որտեղ մասնակիցները որոշում են՝ ինչ անել համայնքի բյուջեի հետ։
Ընտրել թեմա (օր․՝ ժողովրդավարություն, էկոլոգիա, մարդու իրավունքներ)։
Մշակել սցենար՝ տարբեր ընտրություններով և արդյունքներով։
Ստեղծել խաղային քարտեր, քարտեզներ կամ թվային հավելված։
Թույլ տալ խաղացողներին ընտրել և տեսնել իրենց որոշումների հետևանքները։
Սովորողները տեսնում են, որ յուրաքանչյուր որոշում ունի հետևանք։
Զարգացնում է ռազմավարական և քննադատական մտածողություն։
Օգտակար է քաղաքացիական կրթության մեջ՝ օրինակ, տեղական բյուջեի կամ ընտրությունների մոդելավորման համար։
Օրինակ Եվրոպայում ստեղծվել են գեյմիֆիկացված խաղեր, որտեղ երիտասարդները որոշում են՝ ինչպես վարվել կլիմայական ճգնաժամի պայմաններում։